Καρυωτάκης

Να βλέπεις τα βουνά από χιλιόμετρα,

να τρέχεις, να τρέχεις ως το τέρμα.
Ν' ανεβαίνεις στη κορφή και τελικά να λείπουν.
Τι στιγμή.
Βρίσκεσαι στο κενό σα τα καρτούνς, και πέφτεις.
Εσύ όμως δεν είσαι ήρωας.
Εσύ θα πεθάνεις.
Και δε λέω, το θελες.
Μα ένα πράγμα εύχομαι.
Καθώς αρχίζει η πτώση να μη σε βρει μετάνοια.
Υπάρχει κρίμα μεγαλύτερο;
Υπάρχει θάνατος μες τους θανάτους;
Ένας ήλιος Πρωταύγουστος.


...