s.r/playing photoshop



Η Αλτερνατίβα

Πάνω στης Αττικής τα τείχη

τα θεόρατα, ένας αυλός

κάνει κουμάντο.

Ο αμούστακος σκαρφαλωτής

στέκει ατάραχος καθώς μοιρολογά

τα θρύψαλα μας.


Και στην αρχή κάηκε η boutique.

Χωρίς boutique πως θα προαυλιστούμε;

Της Αττικής τα τείχη

τα θεόρατα πίσω τους

κάτι κρύβουν.

Ο αμούστακος σκαρφαλωτής

κουνά το χέρι του από ψηλά :

« Ελάτε, ελάτε».


Κάηκε κι η aspis bank

Χωρίς τη τράπεζα πως θα τραπεζωθούμε;

Καθότι αναβλήθηκε το ρεβεγιόν.

Εισβάλλανε της Αβινιόν

οι πόρνες.

Ώστε γινήκαν πλιάτσικο τα μενταγιόν.

Και δίχως μενταγιόν πως θα ερωτευτούμε;


Έτσι τον έρωτα πουλήσανε

οι μικροπωλητές

μισή τιμή.

Πλατεία Ομονοίας, Όθωνος,

σταθμός Μοναστηράκι,

καράτια της φωτιάς υψώθηκαν

στο τρίγωνο του χάους.

Ο αμούστακος σκαρφαλωτής

τώρα χαμογελά :

«Ελάτε, φτάνετε παιδιά».


Και τότε κάηκε κι η μαύρη Benz Mercedes.

Χωρίς τη μαύρη Benz Mercedes πως θα φανερωθούμε;


Και τέλος πάντων ζωή δεν είναι αυτή.

Χωρίς λεφτά, τον έρωτα και δίχως μαύρη Benz Mercedes

έσχατοι απογίναμε και ας παραιτηθούμε.




Η συντομία του ονείρου

Τρέχει μες τα χαράματα το ελάφι
Που είναι η χαρά μου
τόσος αντίλαλος
εδώ που κατοικώ
Ένα πουλί από καπνό ανέρχεται στο ξημέρωμα

ΙΔΟΥ Ο ΤΡΕΧΩΝ
Έχει σφάξει το αρνί στις πηγές των υδάτων
Θριαμβική Νεφέλη όχημα παλαιό

ΙΔΟΥ Ο ΤΡΕΧΩΝ
Και το σύρουν άλογα τρυπημένα στα λάμποντα πλευρά
Μέσα στο όχημα βρίσκομαι και πηγαίνω προς τον άγνωστο προορισμό μου

Ν. Καρούζος

να κόβεις τη ζωή σου σε ενότητες θεματικές
θα πει απόγνωση.
ας βγουν και τα χριστούγεννα
και βγαίνουν.
ανασηκώνεις τη πέτρα
και την πας πιο κει.
ας περάσει και το πάσχα
και περνά.
ο ήλιος σε καίει γιατί είσαι ζωντανός.
πιάνεις ξανά τη πέτρα και την τοποθετείς
στο καλοκαίρι.
στα νέα σύνορα υπάρχει καύσωνας,
κολύμπι,
μα δεν αναρωτιέσαι γι' αυτά.
μονάχα για τη πέτρα σκέφτεσαι:
πώς έχει βαρύνει έτσι;
και δεν είσαι πια παιδί,
τότε που βάζατε δύο κοτρώνες αντικριστά
και ψάχνατε μετά
για τερματοφύλακα.

...