σε κουμπαρά βολεύω
τις αμαρτίες μου απoβραδίς
εγώ είμαι ο δίκαιος
ακουμπώντας τα χείλη στη σχισμή,
ψιθυρίζω τις ανομίες μιας μέρας που παρήλθε
κι ύστερα σαν ξεκολλώ τις παλάμες μου,
ξέρω να επιβιώνω
γιατί γνωρίζω το φετίχ της νέας μέρας
ο ύπνος δε πουλάει κάστανα
τις αμαρτίες μου απoβραδίς
εγώ είμαι ο δίκαιος
ακουμπώντας τα χείλη στη σχισμή,
ψιθυρίζω τις ανομίες μιας μέρας που παρήλθε
κι ύστερα σαν ξεκολλώ τις παλάμες μου,
ξέρω να επιβιώνω
γιατί γνωρίζω το φετίχ της νέας μέρας
ο ύπνος δε πουλάει κάστανα