πάνε κι έρχονται τα αεροπλάνα
πουλιά που αποδημούν μες στο χειμώνα
ξύνοντας τους ουρανούς της νύχτας
με τα φτερά τα ασημένια

κι όλο σβήνουν κάθε τόσο
σαν της θάλασσας τους φάρους
μ' αυτά κινούνται κι είν' στο χάος
και γω ουραγός στη γη.

κι άξαφνα καθώς πετούνε
κουβαλώντας ταξιδιώτες
στάζει στον αιθέρα αίμα
κηλιδώνεται το σύμπαν.

πέφτουν πόδια, χέρια, κάρτες
διαβατήρια συνόρων
κ' έτσι λέω στο διπλανό μου:
μπήκανε στην Ιταλία.

...