ο γυρισμός

Αμίλητος ο γυρισμός μα τα ρουθούνια καίγονται.

Περνάμε τον Ισθμό, συνοδηγός, κι αντίκρυ μας το χιόνι.
Βγάζω σπαθιά κι η ιστορία καμπυλώνει,
σε κουτουλώ στο γυάλινο σου μέτωπο.

Βουβό τοπίο ο γυρισμός κι όμως ελάφια κρέμονται στα μάτια.
Η λέξη ύπαιθρος.
Βγάζεις σπαθιά, με κουτουλάς στο γυάλινο μου μέτωπο.

Ακλόνητοι προσμένουμε καθώς θρυμματιζόμαστε σα πάγος
κι όλο νιφάδες ακουμπούν τα βλέφαρα μας,
κι άλλες νιφάδες.

Σιωπή οι δρόμοι κι είμαστε αγκαλιά.
Ποιός πήρε τα χωράφια μας;
και αγκαλιά δεν είμαστε.

Κάνω να σου μιλήσω πρώτος μα δεν ακούγομαι πια.
Πως να το πω;
Μας έθαψε το χιόνι.
Μας κουκούλωσε, δως μου το χέρι σου.


...