Η νύχτα έχει τον δικό της θεό,
όλος ο θόλος ιερό,
όλ’ η σιωπή μια τελετή,
κι άστρα που ασκητεύουν.
Φώτα της πόλης τα κεριά,
με τα βουνά για εικόνες,
για ψαλμωδούς: αέρηδες
και για πιστούς παντοτινούς,
εμάς,
Η ποίηση μοιάζει με επιτραπέζιο παιχνίδι... Εσύ, ως παίχτης να παίζεις monopoly επάνω στις πληγές σου καθώς πηγαινοφέρνεις το πιόνι σου από σημάδι σε σημάδι πάνω στο γυμνό σου σώμα. Μόνο που το πιόνι σου είναι ένα κέρμα σε απόσυρση, σαν τα πενηνταράκια τα παλιά που' χουν στο κέντρο τρύπα. Κι αυτό είναι το μόνο αντίτιμο, μα πως να σπάσεις το συμβόλαιο θανάτου;
.
Η ποίηση είναι η προτίμηση στην υπόνοια.
Ενημερωτικά
Λένα Πλάτωνος στο Ηρώδειο. Η ιστορία θα το καταγράψει.
Νίκος Καρούζος. Δύο ανέκδοτα ποιήματα.